การเลี้ยงบอล(Dribbling) ขณะเลี้ยงบอล ควรนำลูกบอลไปไว้ด้านข้างลำตัวเพื่อหลีกเลี่ยงการป้องกันหรือเข้าแย่งจากฝ่ายตรงข้าม วิธีการเลี้ยงบอล ควรใช้นิ้วกดลงที่ลูกบอล อาจใช้ข้อมือช่วยส่งแรง และควรฝึกการใช้มือทั้งสองข้างในการเลี้ยงบอล สิ่งสำคัญของการเลี้ยงบอล คือ ไม่ควรมองลูกบอลที่ตนเองกำลังเลี้ยงอยู่ ให้มองผู้เล่นหรือทิศทางในสนาม การเลี้ยงบอลแบ่งออกเป็นหลายประเภทแล้วแต่สถานการณ์นั้นๆครับ
 |
| ทักษะการเล่นบาสเกตบอล |
การเลี้ยงบอลต่ำ เป็นวิธีเลี้ยงบอลเมื่อถูกป้องกันอย่างใกล้ชิด ผู้เลี้ยงบอลต้องย่อตัว ฝ่ามืออยู่บนลูกบอล ในการเลี้ยงบอลให้ลูกบอลกระทบพื้นในระดับต่ำ และควบคุมลูกบอลให้อยู่ข้างลำตัวเพื่อป้องกันการแย่งจากฝ่ายตรงข้ามครับ
การเลี้ยงบอลสูง เมื่อเลี้ยงบอลแล้วไม่มีผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามป้องกันและต้องใช้ความเร็ว ควรจะใช้การเลี้ยงในลักษณะนี้ โดยการผลักลูกบอลไปข้างหน้า ให้ลูกบอลกระดอนระดับเอว มือไม่จำเป็นต้องอยู่ด้านบน สามารถอยู่ด้านหลังของลูกเพื่อผลักลูกไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว
การเลี้ยงบอลสลับซ้าย-ขวา หากฝ่ายตรงข้ามป้องกันอย่างใกล้ชิดและผู้เลี้ยงบอลที่เลี้ยงด้านหน้าของฝ่ายตรงข้าม จะถูกแย่งและปัดบอลได้ง่ายครับ ดังนั้นจึงควรเลี้ยงบอลสลับซ้าย-ขวา เพื่อหลบการปัดหรือแย่งบอลจากฝ่ายตรงข้ามครับ
การเลี้ยงบอลลอดใต้ขา เป็นวิธีการเลี้ยงบอลทีใช้มือกดลูกบอลให้ลอดใต้ขา ใช้ขณะโดนป้องกันอย่างใกล้ชิด เพื่อหลบและเปลี่ยนทิศทางของการเคลื่อนที่ครับ จะทำใหฝ่ายตรงข้ามเสียจังหวะครับ
การส่งบอลสองมือระดับอก เป็นการส่งบอลที่นิยมใช้เป็นส่วนมากครับเพราะเป็นพื้นฐานของการส่งบอลครับ จะต้องดึงบอลเข้าหาลำตัว ปล่อยบอลให้แขนและมือเหยียดออกและสลัดข้อมือเพื่อช่วยส่งแรงครับ
การส่งบอลสองมือกระดอนพื้น เป็นวิธีการส่งบอลขั้นพื้นฐานเช่นกันครับใช้ขณะที่การส่งบอลสองมือระดับอกไม่สามารถใช้ได้ หรือส่งได้ยากครับ
การส่งบอลสองมือเหนือศรีษะ เป็นการส่งบอลให้กับผู้เล่นในการส่งบอลเข้าเล่นจากเส้นหลังหรือใช้กับการเล่นลูกเร็ว อาจจะใช้โดยอาศัยประโยชน์จากความสูงด้วยครับ
การส่งบอลมือเดียวอ้อมหลัง เป็นการส่งบอลที่ใช้ความสามารถเฉพาะตัวอาจจะใช้เพื่อหลอกล่อคู่ต่อสู้ได้ นิยมใช้มากในปัจจุบัน จะต้องมีแรงข้อมือและนิ้ว จึงจะส่งได้อย่างแม่นยำครับ
การยิงประตู(Shooting) หรือที่เรียกกันว่าการชู๊ต สำหรับกีฬาบาสเกตบอลการยิงประตูถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดครับ เพราะถ้าหากยิงประตูไม่ได้ ก็จะไม่คะแนนถึงแม้จะเลี้ยงบอลได้คล่องแคล่ว หรือส่งบอลได้อย่างแม่นยำ แต่ยิงประตูไม่ได้ ก็ไม่ชนะในการแข่งขันครับ
การยืนยิงประตู การยิงประตูในลักษณะนี้ โดยทั่วไปไม่ใช้ในการแข่งขันเพราะง่ายต่อการป้องกัน และปัดบอล ส่วนมากแล้วจะใช้ในการโยนโทษครับ
การก้าวกระโดดขึ้นยิงประตู หรือที่เรียกกันว่า เลย์อัพนั่นแหละครับ ถ้าหากอยากจะฝึกเรื่องการยิงประตูละก็ ควรฝึกการเลย์อัพเป็นอย่างแรกครับ เพราะการยิงประตูลักษณะนี้เป็นการพาลูกบอลเคลื่อนที่ซึ่งใช้แรงส่งจากการก้าวเท้าและกระโดดลอยตัวยกมือ งอเข่า แล้วปล่อยบอลเบาๆให้กระทบกับแป้นครับ ถ้าปล่อยบอลแรงจะทำให้ลูกกระดอนออกมา ดังนั้นจึงควรออกแรงให้เหมาะกับจังหวะที่กระโดดครับ
การกระโดดยิงประตูเป็นการยิงประตูที่ใช้มากระหว่างการแข่งขัน เพราะสกัดได้ยากและหวังผลได้มากที่สุดครับ แต่จะได้เปรียบถ้าผู้เล่นที่ยิงประตูมีความสูงครับ
การยัดห่วงประตู หรือที่เรียกกันว่า ดั๊งก์ นั่นแหละครับ การยิงประตูลักษณะนี้ใช้ได้เฉพาะกับผู้เล่นที่มีความสูงหรือสามารถกระโดดได้สูงครับ การยิงประตูลักษณะนี้ยากต่อการป้องกันเพราะไม่มีช่วงของลูกบอลที่ลอยอยู่ครับ นอกจากนั้นแล้วยังเป็นการสร้างความเชื่อมั่นต่อทีมอีกด้วยครับ
ขอบคุณที่มา : http://www.rusoclub.org/bastip.htm
